- صفحه اصلی
- معرفی مجمع
- اخبار
- مواضع و بيانيه ها
- بخش های سازمانی
- حوزه دبیرکل
- معاونتها
- معاونت امور بینالملل
- معاونت علمی و فرهنگی
- اخبار معاونت علمی و فرهنگی
- اخبار منشورات معاونت علمی و فرهنگی
- بخش ها
- معاون علمی و فرهنگی
- دفتر مطالعات، تحقیقات و پژوهش
- اداره کل خدمات فرهنگی و انتشارات
- اداره کل آموزش
- اداره کل فضای مجازی
- بسته های فرهنگی
- مراکز وابسته
- محصولات
- کتاب های مجمع
- فهرست موضوعی
- فهرست زبانها
- فارسی
- عربی
- اردو
- انگلیسی
- روسی
- مالایی
- تاجیکی
- کردی کرمانجی
- کردی
- کردی سورانی
- سواحیلی
- چینی
- ایتالیایی
- فرانسوی
- ترکی
- ترکی استانبولی
- ترکی، آذری
- آذری
- اسپانیایی
- آلمانی
- هوسا
- آذري كريل
- آذری فارسی
- آذری لاتين
- آلبانيايي
- ارمنی
- اندونزيايي
- برمه ای
- بلتی
- بلغاری
- بنگالی
- بوسنیایی
- پرتغالی
- پشتو
- تایلندی
- چیچوایی
- رواندایی
- سندی
- سوئدی
- فنلاندی
- فولانی
- گرجی
- لهستانی
- لوگاندا
- مالاگاشی
- نروژی
- هلندی
- هندی
- کتاب های صوتی
- تازه های نشر
- مجلات مجمع
- نرمافزار های مجمع
- رویدادها
- اجلاس مجمع عمومی
- همایشها
- جشنواره ها و مسابقه ها
- خدمات
- چهرهای ماندگار
- گالری
- آمار شیعیان جهان
- ارتباط با دفاتر مجمع
دکتر ناصر صرخوه
دکتر ناصر صرخوه با نام کامل ناصر عبدالعزيز حسن صرخوه (۱۳۵۳ش-۱۳۹۴ش)، محقق برجسته کویتی، استاد دانشگاه، نماینده مجلس شورای ملی کویت و از اعضاي مجمع عمومي مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود. وی از مدافعان وحدت میان مسلمانان و تقریب مذاهب اسلامی به شمار می رفت.
زندگینامه و تحصیالت
ایشـان ۱۶ جوالی ۱۹۴۷م در کشـور کویت چشـم به جهان گشـود و در سـال 1970م از دانشـگاه کویـت در رشـته علـوم زیسـتی فارغ التحصیل شـد. سـپس بـرای ادامه تحصیل به انگلسـتان رفت و تحصیلات خـود را تـا مقطـع دکتـری ادامـه داد. وی در سـال 1976م از دانشـگاه لنـدن، در رشـته میکروبیولـوژی و فوق‌تخصـص تجزیـه زیسـتی، مـدرک تحصیلی خـود را دریافت کرد.
فعالیت‌های علمی
ناصـر صرخـوه از اسـتادان برجسـته در کشـور کویـت بود و شـاگردان بسـیاری را پـرورش داد. او به‌عنـوان محقـق برجسـته، جوایـز متعـددی دریافـت کـرد؛ از جملـه جایـزه بهتریـن پژوهـش یـک مجلـه علمـی در سـال 1992م. او همچنیـن تحقیقـی در مـورد پیامدهـای تهاجـم عـراق بـه کویـت در سـال 1995م ارائـه داد کـه چندیـن جایـزه گرفـت. جایـزه دیگـر او بـرای امـور پژوهشـی در سـال ۲۰۰۰م در کویـت بـود.
فعالیت‌های سیاسی
دکتـر ناصـر صرخـوه در سـه دوره نماینـده مجلـس شـورای ملـی کویـت بـود. او در سـال‌های ۱۹۸۱ ،۱۹۸۵ و ۱۹۹۲م با رأی مردم به مجلس شورای ملی راه یافت. ایشان در دوره‌ای از مجلس، مسـئولیت نائب‌رئیسـی مجلـس را بـر عهده داشـت. دکتـر صرخـوه در طـول دوران کاندیداتـوری و نمایندگـی خـود شـعار «کلمـة التوحیـد و توحیـد الکلمـة» را مطـرح می‌کـرد و تلاش داشـت بـه آن پایبنـد باشـد. او کلمـه توحیـد را «لا اله الا الله» می‌دانسـت کـه همـه انسـان‌ها را بـه هـم متحـد می‌سـاخت. ایشـان در راسـتای همیـن شـعار، در طـول دوران حرفـه‌ای، تمام پیشـنهادات فرقـه‌ای را رد کرد و تأکیـد داشـت کـه چنیـن پیشـنهادهایی، کل جامعـه را نابـود می‌کنـد. او انتخابـات را یـک فرآیند دموکراتیـک می‌دانسـت کـه جایـی بـرای اختلاف و درگیـری در آن وجـود ندارد.
مسئولیت‌ها
ناصـر صرخـوه در طـول حیـات علمـی و سیاسـی خـود، مسـئولیت‌های مختلفـی را بـر عهـده گرفـت، کـه برخـی از آنهـا چنین‌انـد:
نایب‌رئیس مجلس شورای ملی کویت
عضو هیئت علمی دانشگاه کویت (دانشکده علوم، گروه گیاه‌شناسی و میکروبیولوژی)
عضو مجلس ملی کویت برای سه دوره در سال‌های 1981 ،1985 و 1992م
عضویت در کمیته‌های پارلمانی محلی و بین‌المللی
عضو کمیته برنامه پنج ساله برنامه دولت
رئیس کمیته شورای امور آموزش، فرهنگ و ارشاد
عضو اتحادیه بین‌المجالس
عضو کمیته توسعه پایدار اتحادیه بین‌المجالس
اندیشه‌های وحدتگرا
دکتـر ناصـر صرخـوه معتقـد بـه لـزوم وحـدت میـان مسـلمانان و اتحـاد کشـورهای اسلامی بـود. او بـاور داشـت وحـدت، انسـجام و یکپارچگـی ملت‌هـا قـادر اسـت قدرت‌مندتریـن نظام‌هـا را از پـای درآورده و ملت‌هـا را بـه اهـداف و آرمان‌هایشـان نزدیـک کنـد. وی همچنیـن وحـدت دشـمنان اسلام را یـک وحـدت مثال‌زدنـی توصیف می‌کرد و اظهار میداشـت: «کشـورهای غربی کـه تـا پیـش از ایـن، درگیـر جنگ‌هـای بسـیاری بـوده و تاریـخ خونینـی را در گذشـته خود، پشـت سـر گذاشـته‌اند. اکنـون یک‌پارچـه و بـا تمـام قـوا در برابـر جهـان اسلام ایسـتاده و حتـی واحـد پولـی مشـترک ایجـاد کرده‌انـد، در حالـی کـه کشـورهایی ماننـد کشـورهای مسـلمان خاورمیانـه بـا کمتریـن اختلاف و درگیـری، بـه قطـع روابـط می‌اندیشـند و ایـن مسـئله زیبنـده پیـروان آخریـن دین آسـمانی نیسـت.»
دکتـر صرخـوه، مـواردی از جملـه اشـتراکات نـژادی، زبانـی، دینـی و تاریخـی را پیونددهنـده کشـورها و ملت‌هـای منطقـه برمی‌شـمرد و تصریـح می‌کـرد کشـورهایی کـه دارای بیشـترین اشـتراکات فرهنگـی هسـتند الزم اسـت کـه از وحدت بیشـتری برخـوردار بـوده و از هرگونه تمایل و جهت‌گیـری به‌سـمت دشـمنان پرهیـز کننـد. او معتقـد بـود، چنانچـه این وحدت به دسـت آید ملت‌هـای مسـلمان در سـایه آرامـش و آزادی قـادر خواهنـد بـود به‌پا خیزند و گام‌هـای مؤثری را در راسـتای تحقـق آرمـان فلسـطین و آزادی سـرزمین‌های اشـغالی از چنـگال صهیونیسـم جهانی بردارند.
دکتر ناصر صرخوه باور داشـت، تا زمانی که مسـلمانان دسـت به دسـت یکدیگر داده و دسـت بیگانـگان را از نفـوذ در کشـورهای اسلامی کوتـاه کننـد، هیـچ کشـور بیگانه‌ای به خود اجـازه نفوذ و دخالـت در امـور کشـورهای خاورمیانـه را نخواهد داد. به همین دلیل معتقد بود همه کشـورهایی کـه بـا یکدیگـر اختلاف دارنـد و یـا بـا یکدیگر قطـع ارتباط کرده‌انـد، باید تدابیـری اندیشـیده و با از سـرگیری روابـط خـود و پایبنـدی بـه وحـدت و انسـجام اسلامی، دسـت متجـاوزان را از دخالت در منطقـه خاورمیانـه کوتاه کنند. ص مرحوم دکتر صرخوه بر این باور بود که دشـمنان، تنها راه نفوذ بر خاورمیانه را ایجـاد تفرقـه در ایـن کشـورها می‌داننـد و ازایـن‌رو هـر از گاهـی توطئـه ایجـاد تفرقـه میـان مذاهـب شـیعه و سـنی را می‌چینند تـا بتواننـد اهداف و نقشـه‌های خـود را عملـی سـازند. ایجـاد هـرج و مـرج و نابه‌سـامانی یکـی از اهدافـی اسـت کـه دشـمنان اسلام دنبـال می‌کننـد تـا از ایـن نابه‌سـامانی‌ها اسـتفاده و بتواننـد بـر کشـورهای منطقـه سـلطه و سـیطره پیدا کنند. ایشـان هوشـیاری امـت اسلام را تنهـا راه خنثـی سـاختن توطئه‌هـا و دسیسـه‌های کشـورهای متجـاوز و قدرت‌هـای اسـتکباری عنـوان می‌کـرد و معتقـد بـود کشـورهای مسـلمان چنانچـه به ریسـمان وحـدت و برادری چنـگ بزنند قادر خواهنـد بـود بـر هر توطئه‌ای فائق آیند و همزیسـتی مسـالمت‌آمیزی را کنار یکدیگـر تجربـه کنند.
اندیشه‌های اصلاحات آموزشی
دکتـر ناصـر صرخـوه معتقـد بـود کـه آمـوزش و پـرورش در همـه کشـورهای جهـان بـه دلیـل پیشـرفت علمـی سـریع، نیـاز بـه ارزیابـی مجـدد و توسـعه برنامه‌هـای درسـی دارد تـا بتوانـد بـا پیشـرفت علمـی و عملـی بشـر همـگام باشـد. او در مـورد کشـور کویـت، نیـز چنین نظری داشـت و معتقـد بـود، برنامه‌هـای درسـی هـر از چنـد گاهـی برای همگام شـدن با پیشـرفت علمـی در جهان، دوبـاره ارزیابـی شـده و توسـعه یابنـد.
رحلت
سرانجام دکتر ناصر صرخوه پس از عمری تلاش و کوشش در ۲۵ آبان 1394ش برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵م در حین ملاقات با گروهی از همکارانش برای یک پروژه تحقیقاتی جدید در دانشگاه کویت، دچار سکته مغزی شد و دار فانی را وداع گفت. در تشییع جنازه او مردم بسیاری شرکت کردند و جنازه او پس از تشییع، برای خاکسپاری به شهر نجف در کشور عراق منتقل شد.
مـرزوق الغانـم، رئیـس وقـت مجلـس شـورای ملـی، از درگذشـت ناصـر صرخـوه، ابـراز تأسـف کـرده و وی را نماینـده مجلـس و سیاسـتمدار«عاقـل و بافضیلـت» توصیـف کـرد. بـه گفتـه وی: «همـه کسـانی کـه بـا مرحـوم دکتر صرخـوه همـکاری کردنـد، بـه اخلاق والا و خصلت‌هـای نیکـوی وی را کـه بـه فـداکاری، بخشـش و نوع‌دوسـتی در عرصه‌هـای کار ملـی معـروف بـود، شـهادت می‌دادنـد«.
دکتر ناصر صرخوه با نام کامل ناصر عبدالعزيز حسن صرخوه (۱۳۵۳ش-۱۳۹۴ش)، محقق برجسته کویتی، استاد دانشگاه، نماینده مجلس شورای ملی کویت و از اعضاي مجمع عمومي مجمع جهانی اهل‌بیت(ع) بود. وی از مدافعان وحدت میان مسلمانان و تقریب مذاهب اسلامی به شمار می رفت.
زندگینامه و تحصیالت
ایشـان ۱۶ جوالی ۱۹۴۷م در کشـور کویت چشـم به جهان گشـود و در سـال 1970م از دانشـگاه کویـت در رشـته علـوم زیسـتی فارغ التحصیل شـد. سـپس بـرای ادامه تحصیل به انگلسـتان رفت و تحصیلات خـود را تـا مقطـع دکتـری ادامـه داد. وی در سـال 1976م از دانشـگاه لنـدن، در رشـته میکروبیولـوژی و فوق‌تخصـص تجزیـه زیسـتی، مـدرک تحصیلی خـود را دریافت کرد.
فعالیت‌های علمی
ناصـر صرخـوه از اسـتادان برجسـته در کشـور کویـت بود و شـاگردان بسـیاری را پـرورش داد. او به‌عنـوان محقـق برجسـته، جوایـز متعـددی دریافـت کـرد؛ از جملـه جایـزه بهتریـن پژوهـش یـک مجلـه علمـی در سـال 1992م. او همچنیـن تحقیقـی در مـورد پیامدهـای تهاجـم عـراق بـه کویـت در سـال 1995م ارائـه داد کـه چندیـن جایـزه گرفـت. جایـزه دیگـر او بـرای امـور پژوهشـی در سـال ۲۰۰۰م در کویـت بـود.
فعالیت‌های سیاسی
دکتـر ناصـر صرخـوه در سـه دوره نماینـده مجلـس شـورای ملـی کویـت بـود. او در سـال‌های ۱۹۸۱ ،۱۹۸۵ و ۱۹۹۲م با رأی مردم به مجلس شورای ملی راه یافت. ایشان در دوره‌ای از مجلس، مسـئولیت نائب‌رئیسـی مجلـس را بـر عهده داشـت. دکتـر صرخـوه در طـول دوران کاندیداتـوری و نمایندگـی خـود شـعار «کلمـة التوحیـد و توحیـد الکلمـة» را مطـرح می‌کـرد و تلاش داشـت بـه آن پایبنـد باشـد. او کلمـه توحیـد را «لا اله الا الله» می‌دانسـت کـه همـه انسـان‌ها را بـه هـم متحـد می‌سـاخت. ایشـان در راسـتای همیـن شـعار، در طـول دوران حرفـه‌ای، تمام پیشـنهادات فرقـه‌ای را رد کرد و تأکیـد داشـت کـه چنیـن پیشـنهادهایی، کل جامعـه را نابـود می‌کنـد. او انتخابـات را یـک فرآیند دموکراتیـک می‌دانسـت کـه جایـی بـرای اختلاف و درگیـری در آن وجـود ندارد.
مسئولیت‌ها
ناصـر صرخـوه در طـول حیـات علمـی و سیاسـی خـود، مسـئولیت‌های مختلفـی را بـر عهـده گرفـت، کـه برخـی از آنهـا چنین‌انـد:
نایب‌رئیس مجلس شورای ملی کویت
عضو هیئت علمی دانشگاه کویت (دانشکده علوم، گروه گیاه‌شناسی و میکروبیولوژی)
عضو مجلس ملی کویت برای سه دوره در سال‌های 1981 ،1985 و 1992م
عضویت در کمیته‌های پارلمانی محلی و بین‌المللی
عضو کمیته برنامه پنج ساله برنامه دولت
رئیس کمیته شورای امور آموزش، فرهنگ و ارشاد
عضو اتحادیه بین‌المجالس
عضو کمیته توسعه پایدار اتحادیه بین‌المجالس
اندیشه‌های وحدتگرا
دکتـر ناصـر صرخـوه معتقـد بـه لـزوم وحـدت میـان مسـلمانان و اتحـاد کشـورهای اسلامی بـود. او بـاور داشـت وحـدت، انسـجام و یکپارچگـی ملت‌هـا قـادر اسـت قدرت‌مندتریـن نظام‌هـا را از پـای درآورده و ملت‌هـا را بـه اهـداف و آرمان‌هایشـان نزدیـک کنـد. وی همچنیـن وحـدت دشـمنان اسلام را یـک وحـدت مثال‌زدنـی توصیف می‌کرد و اظهار میداشـت: «کشـورهای غربی کـه تـا پیـش از ایـن، درگیـر جنگ‌هـای بسـیاری بـوده و تاریـخ خونینـی را در گذشـته خود، پشـت سـر گذاشـته‌اند. اکنـون یک‌پارچـه و بـا تمـام قـوا در برابـر جهـان اسلام ایسـتاده و حتـی واحـد پولـی مشـترک ایجـاد کرده‌انـد، در حالـی کـه کشـورهایی ماننـد کشـورهای مسـلمان خاورمیانـه بـا کمتریـن اختلاف و درگیـری، بـه قطـع روابـط می‌اندیشـند و ایـن مسـئله زیبنـده پیـروان آخریـن دین آسـمانی نیسـت.»
دکتـر صرخـوه، مـواردی از جملـه اشـتراکات نـژادی، زبانـی، دینـی و تاریخـی را پیونددهنـده کشـورها و ملت‌هـای منطقـه برمی‌شـمرد و تصریـح می‌کـرد کشـورهایی کـه دارای بیشـترین اشـتراکات فرهنگـی هسـتند الزم اسـت کـه از وحدت بیشـتری برخـوردار بـوده و از هرگونه تمایل و جهت‌گیـری به‌سـمت دشـمنان پرهیـز کننـد. او معتقـد بـود، چنانچـه این وحدت به دسـت آید ملت‌هـای مسـلمان در سـایه آرامـش و آزادی قـادر خواهنـد بـود به‌پا خیزند و گام‌هـای مؤثری را در راسـتای تحقـق آرمـان فلسـطین و آزادی سـرزمین‌های اشـغالی از چنـگال صهیونیسـم جهانی بردارند.
دکتر ناصر صرخوه باور داشـت، تا زمانی که مسـلمانان دسـت به دسـت یکدیگر داده و دسـت بیگانـگان را از نفـوذ در کشـورهای اسلامی کوتـاه کننـد، هیـچ کشـور بیگانه‌ای به خود اجـازه نفوذ و دخالـت در امـور کشـورهای خاورمیانـه را نخواهد داد. به همین دلیل معتقد بود همه کشـورهایی کـه بـا یکدیگـر اختلاف دارنـد و یـا بـا یکدیگر قطـع ارتباط کرده‌انـد، باید تدابیـری اندیشـیده و با از سـرگیری روابـط خـود و پایبنـدی بـه وحـدت و انسـجام اسلامی، دسـت متجـاوزان را از دخالت در منطقـه خاورمیانـه کوتاه کنند. ص مرحوم دکتر صرخوه بر این باور بود که دشـمنان، تنها راه نفوذ بر خاورمیانه را ایجـاد تفرقـه در ایـن کشـورها می‌داننـد و ازایـن‌رو هـر از گاهـی توطئـه ایجـاد تفرقـه میـان مذاهـب شـیعه و سـنی را می‌چینند تـا بتواننـد اهداف و نقشـه‌های خـود را عملـی سـازند. ایجـاد هـرج و مـرج و نابه‌سـامانی یکـی از اهدافـی اسـت کـه دشـمنان اسلام دنبـال می‌کننـد تـا از ایـن نابه‌سـامانی‌ها اسـتفاده و بتواننـد بـر کشـورهای منطقـه سـلطه و سـیطره پیدا کنند. ایشـان هوشـیاری امـت اسلام را تنهـا راه خنثـی سـاختن توطئه‌هـا و دسیسـه‌های کشـورهای متجـاوز و قدرت‌هـای اسـتکباری عنـوان می‌کـرد و معتقـد بـود کشـورهای مسـلمان چنانچـه به ریسـمان وحـدت و برادری چنـگ بزنند قادر خواهنـد بـود بـر هر توطئه‌ای فائق آیند و همزیسـتی مسـالمت‌آمیزی را کنار یکدیگـر تجربـه کنند.
اندیشه‌های اصلاحات آموزشی
دکتـر ناصـر صرخـوه معتقـد بـود کـه آمـوزش و پـرورش در همـه کشـورهای جهـان بـه دلیـل پیشـرفت علمـی سـریع، نیـاز بـه ارزیابـی مجـدد و توسـعه برنامه‌هـای درسـی دارد تـا بتوانـد بـا پیشـرفت علمـی و عملـی بشـر همـگام باشـد. او در مـورد کشـور کویـت، نیـز چنین نظری داشـت و معتقـد بـود، برنامه‌هـای درسـی هـر از چنـد گاهـی برای همگام شـدن با پیشـرفت علمـی در جهان، دوبـاره ارزیابـی شـده و توسـعه یابنـد.
رحلت
سرانجام دکتر ناصر صرخوه پس از عمری تلاش و کوشش در ۲۵ آبان 1394ش برابر با ۱۶ نوامبر ۲۰۱۵م در حین ملاقات با گروهی از همکارانش برای یک پروژه تحقیقاتی جدید در دانشگاه کویت، دچار سکته مغزی شد و دار فانی را وداع گفت. در تشییع جنازه او مردم بسیاری شرکت کردند و جنازه او پس از تشییع، برای خاکسپاری به شهر نجف در کشور عراق منتقل شد.
مـرزوق الغانـم، رئیـس وقـت مجلـس شـورای ملـی، از درگذشـت ناصـر صرخـوه، ابـراز تأسـف کـرده و وی را نماینـده مجلـس و سیاسـتمدار«عاقـل و بافضیلـت» توصیـف کـرد. بـه گفتـه وی: «همـه کسـانی کـه بـا مرحـوم دکتر صرخـوه همـکاری کردنـد، بـه اخلاق والا و خصلت‌هـای نیکـوی وی را کـه بـه فـداکاری، بخشـش و نوع‌دوسـتی در عرصه‌هـای کار ملـی معـروف بـود، شـهادت می‌دادنـد«.