- Main Page
- About the Conference
- Committees of Experts
- Organizers and Supporters
- News of the Conference
- Calls
- Calls for the Conference
- Call for Poetry Festival
- For Researchers
- About Hazrat Abu Talib (a.s.)
- Abu Talib’s Heritage
- Method of Writing Articles
- Multimedia
- Download posters and brochures
- Photo Gallery
- Download Special Issues
- Contact the Conference
- Address of the Secretariat
- Submit articles
ماجرای جایزه ای که "شیخ عبداللهی ناصر" به خاطر اعلان تشیع از دست داد!
عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) گفت: شیخ عبداللهی ناصر، مورد احترام علما در کشورهای مختلف شرق آفریقا و شخصیت برجسته ای در دنیای اسلام بود.
به مناسبت ارتحال مبلّغ معارف قرآن و عترت در شرق آفریقا و عضو کنیایی مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع) مرحوم حاج شیخ «عبداللهی ناصر جمعه» همایش بزرگداشتی شامگاه امروز سه شنبه 28 دی 1400 در سالن کنفرانس مجمع جهانی اهل بیت(ع) در قم برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین «سید مرتضی مرتضی العاملی» عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در این مراسم با اشاره به درگذشت شیخ عبداللهی ناصر اظهار کرد: چند روز پیش عالم بزرگواری از کنیا را از دست دادیم، من با او در مدرسه رسول اکرم(ص) در شهر نایروبی پایتخت کنیا در ابتدای سال 1983 میلادی، آشنا شدم، این مدرسه در آن سال شروع به پذیرش طلاب علاقه مند به تحصیل علوم دینی در شرق آفریقا کرد، دیدار ما با هم صمیمانه بود و صحبت های گوناگونی در موضوعات مختلف در آن دیدار، رد و بدل شد، من شیخ عبداللهی ناصر را عالم بزرگوار و ادیبی متمایز و انسان متواضعی یافتم که بیشتر وقت خود را صرف خدمت به دین می کرد، او خطیب قوی بود که برای سخنرانی به مساجد در مناسبت های مختلف دعوت می شد و مورد احترام علما در کشورهای مختلف شرق آفریقا و شخصیت برجسته ای در دنیای اسلام بود.
وی ادامه داد: شیخ عبداللهی ناصر در جوانی در انتخابات پارلمانی کنیا شرکت کرد و به عنوان نماینده پارلمان این کشور در یک دوره انتخاب شد، بعد از آن تصمیم گرفت از سیاست کناره بگیرد و تمام وقت خود را برای خدمت به دین، صرف کند تا جوانان را به سمت اسلام و دوری از انحرافات عقیدتی هدایت کند. او جامعه خود را به خوبی می شناخت و برای حفاظت از نسل جوان به صورت خاص تلاش می کرد، او مسلمانان را به وحدت دعوت می کرد و در مقابل گروه های تبشیری برای دور کردن مسلمانان از دین خود می ایستاد و به شبهات در خصوص دین اسلام پاسخ می داد و در این زمینه کتاب های و منشورات مختلفی برای دفاع از مکتب تشیع و دین اسلام به نگارش درآورد.
عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: از جمله مولفات شیخ که در نشر اندیشه اسلامی تاثیر زیادی داشت، کتاب های تفسیر سوره احزاب، تفسیر سوره حمد، اهل کساء، شیعه و قرآن، شیعه و حدیث، شیعه و صحابه، شیعه و تقیه و فدک، یزید امیرالمومنین نبود، جشن گرفتن میلاد پیامبر(ص) حرام نیست و متعه ازدواج صحیح است، می باشد.
حجت الاسلام والمسلمین «سید مرتضی مرتضی العاملی» با اشاره به دوری شیخ عبداللهی ناصر از حب دنیا اظهار کرد: او پیش از اعلام تشیع خود به یکی از کشورهای عربی دعوت شد تا جایزه بزرگی که به نخبگان جهان اسلام تعلق می گرفت را دریافت کند. او پیش از سفر به آن کشور تصمیم گرفته بود که پیوستن خود به مکتب تشیع را اعلام کند. برخی از دوستانش به او گفتند که این اعلان را کمی به عقب بیندازد تا آن جایزه را بگیرد؛ اما او نپذیرفت و با اینکه به آن پول نیاز هم داشت تشیع خود را علی کرد. نتیجه این شد که شیخ عبداللهی ناصر از دریافت آن جایزه محروم شد؛ اما عزت و کرامت خود را نفروخت.
وی خاطرنشان کرد: جوانان مسلمان در کشورهای شرق آفریقا مثل کنیا و تانزانیا و اوگاندا به شیخ عبداللهی ناصر به عنوان یک معلم و فرهیخته و استاد اخلاق نگاه می کردند، شرق آفریقا یکی از شخصیت های برجسته خود را از دست داد که از فرهنگ آن منطقه دفاع می کرد.
عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) گفت: شیخ عبداللهی ناصر، مورد احترام علما در کشورهای مختلف شرق آفریقا و شخصیت برجسته ای در دنیای اسلام بود.
به مناسبت ارتحال مبلّغ معارف قرآن و عترت در شرق آفریقا و عضو کنیایی مجمع عمومی مجمع جهانی اهل بیت(ع) مرحوم حاج شیخ «عبداللهی ناصر جمعه» همایش بزرگداشتی شامگاه امروز سه شنبه 28 دی 1400 در سالن کنفرانس مجمع جهانی اهل بیت(ع) در قم برگزار شد.
حجت الاسلام والمسلمین «سید مرتضی مرتضی العاملی» عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) در این مراسم با اشاره به درگذشت شیخ عبداللهی ناصر اظهار کرد: چند روز پیش عالم بزرگواری از کنیا را از دست دادیم، من با او در مدرسه رسول اکرم(ص) در شهر نایروبی پایتخت کنیا در ابتدای سال 1983 میلادی، آشنا شدم، این مدرسه در آن سال شروع به پذیرش طلاب علاقه مند به تحصیل علوم دینی در شرق آفریقا کرد، دیدار ما با هم صمیمانه بود و صحبت های گوناگونی در موضوعات مختلف در آن دیدار، رد و بدل شد، من شیخ عبداللهی ناصر را عالم بزرگوار و ادیبی متمایز و انسان متواضعی یافتم که بیشتر وقت خود را صرف خدمت به دین می کرد، او خطیب قوی بود که برای سخنرانی به مساجد در مناسبت های مختلف دعوت می شد و مورد احترام علما در کشورهای مختلف شرق آفریقا و شخصیت برجسته ای در دنیای اسلام بود.
وی ادامه داد: شیخ عبداللهی ناصر در جوانی در انتخابات پارلمانی کنیا شرکت کرد و به عنوان نماینده پارلمان این کشور در یک دوره انتخاب شد، بعد از آن تصمیم گرفت از سیاست کناره بگیرد و تمام وقت خود را برای خدمت به دین، صرف کند تا جوانان را به سمت اسلام و دوری از انحرافات عقیدتی هدایت کند. او جامعه خود را به خوبی می شناخت و برای حفاظت از نسل جوان به صورت خاص تلاش می کرد، او مسلمانان را به وحدت دعوت می کرد و در مقابل گروه های تبشیری برای دور کردن مسلمانان از دین خود می ایستاد و به شبهات در خصوص دین اسلام پاسخ می داد و در این زمینه کتاب های و منشورات مختلفی برای دفاع از مکتب تشیع و دین اسلام به نگارش درآورد.
عضو شورای عالی مجمع جهانی اهل بیت(ع) افزود: از جمله مولفات شیخ که در نشر اندیشه اسلامی تاثیر زیادی داشت، کتاب های تفسیر سوره احزاب، تفسیر سوره حمد، اهل کساء، شیعه و قرآن، شیعه و حدیث، شیعه و صحابه، شیعه و تقیه و فدک، یزید امیرالمومنین نبود، جشن گرفتن میلاد پیامبر(ص) حرام نیست و متعه ازدواج صحیح است، می باشد.
حجت الاسلام والمسلمین «سید مرتضی مرتضی العاملی» با اشاره به دوری شیخ عبداللهی ناصر از حب دنیا اظهار کرد: او پیش از اعلام تشیع خود به یکی از کشورهای عربی دعوت شد تا جایزه بزرگی که به نخبگان جهان اسلام تعلق می گرفت را دریافت کند. او پیش از سفر به آن کشور تصمیم گرفته بود که پیوستن خود به مکتب تشیع را اعلام کند. برخی از دوستانش به او گفتند که این اعلان را کمی به عقب بیندازد تا آن جایزه را بگیرد؛ اما او نپذیرفت و با اینکه به آن پول نیاز هم داشت تشیع خود را علی کرد. نتیجه این شد که شیخ عبداللهی ناصر از دریافت آن جایزه محروم شد؛ اما عزت و کرامت خود را نفروخت.
وی خاطرنشان کرد: جوانان مسلمان در کشورهای شرق آفریقا مثل کنیا و تانزانیا و اوگاندا به شیخ عبداللهی ناصر به عنوان یک معلم و فرهیخته و استاد اخلاق نگاه می کردند، شرق آفریقا یکی از شخصیت های برجسته خود را از دست داد که از فرهنگ آن منطقه دفاع می کرد.