درباره kitapları
نگاهي تحليلي به چيستي حكم فقهي گريه بر مرگ مؤمنان است. به باور نويسنده، سيره مسلمانان در زمان حيات پيامبر (ص) و پس از آن بر گريه بر مؤمنان بوده است. مطابق با توضيح وي، سبب اختلاف در حكم گريه، روايتي از عمر و فرزندش عبدالله از پيامبر(ص) است كه حضرت فرمود: «مرده به وسيله گريه خانواده‌اش بر او معذّب مي‌شود». نگارنده در رد اين دليل بيان داشته است كه: اولا، اصحاب پيامبر(ص) با اين روايت مخالفت و راوي آن را به خطا و فراموش‌كاري متصف كرده‌اند؛ زيرا از نظر آنان حضرت فرموده است: «همانا خداوند به وسيله گريه خاندان كافر بر وي، بر عذابش مي‌افزايد»؛ ثانيا، با منطق قرآن معارض است؛ ثالثا، با سخن عايشه و ابن عباس در تعارض است؛ و رابعا، با روايات دال بر جواز نيز معارضت دارد. نويسنده، ديدگاه اهل بيت(ع)را جواز گريه بر مرگ مؤمنان دانسته است؛ به شرطي كه مقرون به عدم رضايت به تقدير الهي نباشد.